اورمو ايشچيلري : ارک قالاسی - چندی است که بحث معدن سونگون داغ شده است و این جای امیدواری است به محیطزیست منطقه ارسباران اهمیت داده می شود و از همه ی کسانی که در این راستا می کوشند تشکر می کنیم. بارها در نوشته های خویش به موقعیت معدن مس سونگون و نزدیکی آن با ذخیره گاه رویشی ارسباران و تهدیدات این معدن مطالبی پرداخته ام. اهمیت ندادن به مسائل زیست محیطی را همواره دیده ایم.عدم برخورد با عاملین فاجعه مس مزرعه را مشاهده کردیم. عدم رسیدگی به مطالبات زیست محیطی مردم از جمله درخواست ایجاد کارخانه ی کمپوست را نظاره گر بوده ایم و چندین نمونه ی دیگر که همه بی تفاوتی مسئولین و برخی از ما (مردم) را نشان می دهد.اما ما نخواهیم نشست ما طرفداران حفظ محیطزیست بودیم و هستیم و خواهیم بود.متن زیر مصاحبه ی خانم مریم خباز با مدیرکل حفاظت و حمایت سازمان جنگلها مراتع و آبخیزداری است که نکات جالبی در میان گزارش خودنمایی می کند:
ما میگوییم مافیا اما مدیرکل میگوید فشار ما میگوییم ضعف برنامه های حفاظتی اما او میگوید تلاش با تمام توان ما میگوییم بستن چشمها روی تخلفات اما مدیرکل میگوید جانفشانی با همه وجود ما میگوییم معدن سونگون یعنی بلای جان ارسباران اما او میگوید سونگون یعنی گامی برای توسعه.
صبح روزی که برای گفتوگو با حسین میرزایی مدیرکل حفاظت و حمایت سازمان جنگلها مراتع و آبخیزداری به دفترش رفتیم این واژه ها میان ما رد و بدل شد. معدن مس سونگون 9 سال است که با تمام توان به جان زیستگاه منحصر به فرد ارسباران افتاده تا 440 میلیون تن مسی را که در دل زمین پنهان شده استخراج کند و با فرض ایجاد اشتغال و توهم توسعه طبیعت بکر آذربایجان را زخمی کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از اينكه به اين مطلب نظر مي دهيد متشكريم
ياشاسين آزربايجان