اورمو ايشچيلري : در سالهای اخیر بسیاری از افرادی که رفت و آمدهایی به ترکمنستان داشتند و جز علاقمندی به کارهای فرهنگی و اجتماعی فعالیت دیگری در جامعه نداشتند با اتهام جاسوسی برای ترکمنستان بیش از یک سال در حبس ماندند، بی آنکه خبری از آنها در رسانه ها انعکاس یابد.
امید کوکبی دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی دانشگاه تگزاس حدود چند ماه قبل به دلایل نامشخصی از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به بند 209 وزارت اطلاعات منتقل می شود. یک ماه در سلول انفرادی محبوس و سپس به بند 305 برده می شود. امید جوانی است که هیچ نوع سابقه و فعالیت سیاسی در گذشته خود ندارد و تا به امروز مشغول تحصیلات و تحقیقات علمی خود بوده است. برای همین هیچ نوع دلیل سیاسی برای بازداشت وی نمی توان پیدا کرد و تنها دلیل آن می توان این باشد که نظام ولایت فقیه کلا با پیدایش دانشمندان ایرانی مخصوصا در رشته اتمی، در خارج از بچه های دستپروده خود مخالف است و وجود هر نخبه ای خارج از باند خود را تهدیدی علیه امنیت خود می داند. مخصوصا اگر این شخص نخبه تعلق به اهل سنت و قومیت ترکمن داشته باشد آن را به خودی خود یک دشمن پتانسیل علیه خود می پندارد.
دانشمند جوان ترکمن امید کوکبی آزاد باید گردد!
جمهوری اسلامی که دوست دارد ترکمنها را همیشه در روستاهای محروم مفلوک و درد کشیده ببیند مسلما نمی تواند رشد جوانان آن در عرصه بین المللی برتابد. امید کوکبی که صاحب استعداد درخشانی در عرصه علمی است تا به حال در المپیادها موفقیتهای چشمگیری کسب کرده است. وی که می تواند برای آینده ایران دستاوردهای علمی بزرگی به بار آورد امروز تنها به جرم نخبه بودن خود در کنج زندان اوین مانده است تا استعداد و شور و عشق علمی در این شکنجه گاه بپوسد. وی اکنون بیش از سه ماه است که در حبس بسر می برد. اما در این مدت به خاطر ملاحظات خانوادگی اش این خبر در رسانه ها انتشار یافته است. تا این که خبر حبس وی اخیرا توسط سایتهای اینترنتی کشوری مرتبط با زندانیان سیاسی منتشر شده است.
متاسفانه مردم ترکمن صحرا در برخورد با این مسائل بسیار محافظه کارانه برخورد می کنند تا مبادا ضرر بیشتری به شخص محبوس برسد به این ترتیب بسیاری از ترکمنهای مظلوم ما بدون این که صدایشان در جایی شنیده شود سالهایی از عمر خود را در حبس می گذرانند، در حالی که با انعکاس اخبار آنها حداقل چندی از نهادهای مدافع حقوق بشر در عرصه بین المللی و کشوری در حد توان خود به حمایت از آنان خواهند پرداخت و در کم و بیش در سرنوشتشان تاثیر گذار خواهند بود.
در سالهای اخیر بسیاری از افرادی که رفت و آمدهایی به ترکمنستان داشتند و جز علاقمندی به کارهای فرهنگی و اجتماعی فعالیت دیگری در جامعه نداشتند با اتهام جاسوسی برای ترکمنستان بیش از یک سال در حبس ماندند، بی آنکه خبری از آنها در رسانه ها انعکاس یابد. اخیرا سه تن از فعالان فرهنگی ترکمن تنها به خاطر شرکت خود در یک کنفرانس فرهنگی در میان ترکمنهای افغانستان که هیچ تهدیدی برای جمهوری اسلامی محسوب نمی شود از سوی اداره اطلاعات گلستان شدیدا تحت فشار قرار گرفتند. در ماههای گذشته پاسپورت چند شاعر ترکمن به هنگام سفر به ترکمنستان به دلایل واهی ضبط شد و هیچ خبری از آنان در رسانه ها درج نشد. در جریان اعتراضات جنبش سبز نیز چندی از جوانان ترکمن که در تهران به هنگام تظاهرات بازداشت شده بودند مدتی را در شکنجه گاه اوین بسر بردند اما با این که خود اهل قلم بودند مایل نبودند اسمی و خبری از آنها در رسانه ها درج شود. با این روال مسلم است که ملتی که صدایش در نیاید بیشتر تحت ستم قرار می گیرد و فرزندانش به بهانه های واهی به حبس کشیده می شود. حتی چهره های غیر سیاسی علمی اش چون امید کوکبی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از اينكه به اين مطلب نظر مي دهيد متشكريم
ياشاسين آزربايجان