اورمو ایشچیلری / معلومات زیر از طرف یکی از فعالین مدنی شهر اورمیه ، به بهانه بازداشت تعداد زیادی از شرکت کنندگان در مراسم بزرگ داشت شهدای سولدوز نوشته شده و در اختیار خبرگزاری اورمو ایشچیلری قرار گرفته است و حاوی نکات مهمی جهت درک شرایط بازداشت شدگان می باشد.
این بازداشتگاه دارای یک در بزرگ می باشد که یک سرباز وظیفه در مقابل آن ایستاده و اجازه پاسخ گویی به هیچ کس را نداشته و تنها وظیفه او اعلام حضور مراجعه کننده به داخل بازداشتگاه می باشد. مراجعه کنندگان تنها می توانند از دریچه ای که بر روی در تعبیه شده با عوامل بازداشتگاه صحبت کنند که معمولا نیز با کلمات "اینجا نیست،ما نمی دانیم، برید از دادگاه بپرسید" مجبور به بازگشت می شوند.
در ورودی این بازداشتگاه دو اتاق وجود دارد . نگهبانان سلول های انفرادی و سلول های عمومی در اتاق سمت راست مستقر و نگهبانان ورود و خروج به داخل محوطه در اتاق سمت چپ مستقر هستند. در هر یک از اتاق ها چند سرباز وظیفه تحت نظارت نیروی کادر با لباس های شخصی انجام وظیفه می کنند.
بعد ازاتاق کنترل بازداشتگاه در ورودی سلول ها واقع است. سلول های انفرادی به تعداد 10 حجره با در های آهنی با یک دریچه بر روی آن ها در سمت چپ سالن قرار گرفته و سلول های عمومی به تعداد 3 حجره در سمت راست سالن قرار دارد. برای ورودی هر یک از سالن ها یک در با میله های آهنی تعبیه شده است. سالن ها و کلیه سلول ها به دوربین مدار بسته مجهز بوده که به صورت 24 ساعته توسط مسئولین بازداشتگاه کنترل می شود. مجموع وسائل سلول ها مشتمل بر دو پتو و یک موکت کثیف می باشد. چراغ سلول ها به صورت 24 ساعته روشن بوده و هیچ محوطه هوا خوری برای بازداشت شدگان وجود ندارد.در عرض 24 ساعت فرد بازداشت شده در معیت مامور بازداشتگاه به صورت تک تک اجازه رفتن به دستشویی را دارد.صبحانه و نهار و شام در ظروف چندین ساله و کثیفی از دریچه ها به بازداشت شده داده می شود.
اتاق های بازجویی به تعداد 3 اتاق در بیرون سلول ها چسبیده به ساختمان بازداشتگاه میباشد که فرد بازداشت شده محبور است با چشم بند که ماموری دست او را گرفته پله های آن را بالا برود. معمولا بازجویی ها با چشم های بسته صورت می گیرد ولی در برخی موارد بازجو چشم فرد بازداشت شده را باز می کند.
کمی آن طرف تر از اتاق بازجویی ها استراحتگاه سربازان وظیفه قرار دارد، کمی آن طرف تر ساختمان اداری و فرماندهی و کنفرانس بازداشتگاه قرار گرفته است.
در این بازداشت گاه فرد بازداشت شده برخلاف قوانین مصوب دولت جمهوری اسلامی ایران و حقوق بشر جهانی اجازه هیچ گونه تماس تلفنی با خانواده خود را نداشته و خانواده ها نمی توانند هیچ گونه معلوماتی از عزیزان خود بگیرند.فرد بازداشت شده تا مدت انتقال خود از بازداشت به صورت 24 ساعته در زیر چراغ روشن و تحت نظارت دوربین های مدار بسته فقط به خاطر رفع حاجت آن هم در دستشویی داخل سالن و بازجویی اجازه خروج از سلول خود را دارد.
نگهبانان اجازه صحبت با فرد بازداشت شده را نداشته و در مقابل هر سوالی که پرسیده می شود تنها یک جواب دارند"من نمی دانم برو تو" بازجوها معمولا بسیار خشک و رسمی عمل کرده و در برخی موارد به ضربات مشت و لگد متوسل می شوند.
فرد بازداشت شده به مدت 24 ساعت تا 48 ساعت دراختیار این بازداشتگاه بوده وبعد از بازجویی مقدماتی و تکمیل پرونده به صورت چشم بسته به دادگاه انقلاب و یا دادگاه عمومی منتقل می شود. در اکثر موارد قاضی پرونده دستور بازداشت موقت برای تمکیل پرونده صادر می کند که فرد بازداشت شده به همان سلول ها منتقل می گرد در پاره ای موارد نیز دستور انتقال فرد بازداشت شده به زندان مرکزی صادر می گردد.قاضی پرونده در بازداشت های سیاسی قاضی پرونده دستور تحویل فرد بازداشت به نماینده اداره اطلاعات را صادر کرده و فرد بازداشت شده به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل می گردد که پروسه خاص خود را دارد.
بازداشتگاه دوققور پله اورمیه صرفا محلی برای بازداشت فعالین سیاسی نبوده بلکه متهمین شناخته شده و خطرناکی نیز در آنجا نگه داری می شود.در سلول های عمومی این بازداشتگاه برخی فعالین سیاسی با چند متهم خطرناک نگه داری می شود که نقض آشکار حقوق زندانیان سیاسی می باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از اينكه به اين مطلب نظر مي دهيد متشكريم
ياشاسين آزربايجان