دستاوردها و نارساییهای حرکت ملی آذربایجان -کریم اصغری

اورمو ايشچيلري:

حرکت ملی آذربایجان که رفته رفته جایگاه رفیع خود را در بین اقشار مختلف جامعه باز نموده ,درعین حال که باعث خشنودی گروه کثیری از مردم  آذربایجان گشته همواره از سوی دشمنان معلوم الحال این حرکت با انتقادات و یا مشکلاتی روبرو گشته است.در این مقاله کوتاه قصد برتبیین دستاوردهای این حرکت و نارساییهایی که از درون این حرکت نشات گرفته میباشد.چرا که مخالفان آشکار و پنهان این حرکت از هر فرصتی جهت ضربه زدن به این حرکت کوتاه نمی آیند.

در مورد تاریخچه حرکت ملی آذربایجان همواره نظرات خاصی ارائه شده و هر یک از این نظرات نیز دلایل خود را بیان می نماید اما آنچه که مسلم است بعد از سقوط قاجاریه و با حمایت آشکار و پنهان دول خارجی یک حکومت ناسیونالیستی (فارس گرا) و در عین حال ترک ستیز بر سر کار آمد و از هر کوشش جهت ریشه کن نمودن ترکان  آذربایجان در امورات دولتی و کشوری و حتی نظامی دریغ نورزیدنده.اما آذربایجان که نمی توانست و نباید بی تفاوت می ماند ساکت ننشست و به این روند همواره اعتراض می نموده ومینماید. در دوران پهلوی حرکت شیخ محمد خیابانی و سید جعفر پیشه وری و بعد از انقلاب 1979, به اشکال مختلف از جمله اعتراضات آیت اله  شریعتمداری,  انتخابات مجلس ایران در سال 1996 (1375) , تجمع عظیم قلعه بابک و حرکت های دانشجویی همه و همه دلیل بارز و سند محکمی بر اراده مردمی این حرکت دارد.گرچه نباید از یاد برد که فروپاشی شوروی و استقلال آذربایجان شمالی نیزتاثیر بسزائی در رشد آگاهی و انگیزه ملی مردم آذربایجان جنوبی داشته است.

در خصوص دستاوردهای بیشمار این حرکت دو چیز بیش از همه خودنمائی می نماید: اول آنکه علیرغم سعی و تلاش مخالفان و دشمنان این حرکت ,  حرکت ملی آذربایجان شهرتش فراتر ازمرزهای سیاسی ایران رفته و در بسیاری از نقاط جهان تریم آذربایجان جنوبی و وجود بیش از 30-35 میلیون ترک درایران (باتوجه به نبودآماردقیق )امری متداول ومصطلح می باشد . دومین موفقیت این حرکت را درگسترش جغرافیایی وپایان دوران آسیمیلاسیون میتوان دانست به نحوی که این حرکت دیگر منحصر به شهرهایی مانند تبریز, اورمیه, زنجان و اردبیل نبوده بلکه ضمن تقویت این حرکت در جغرافیای تاریخی خود توانسته در شهرهایی مانند تهران و قم نیز طرفدارانی کسب نماید.موفقیتهای فوق الذکر دستاورد مهمی است که در مقایسه با دیگر حرکت های ملی ومردمی غیر قابل قیاس است. چرا که کمتر حرکتی توانسته با این سن جوان دستاوردهای این چنین بزرگی را کسب نماید.

آنچه که در کاستی ها و نارساییهای این حرکت می توان برشمرد را در چند مورد می توان عنوان وخلاصه نمود: اولین مسأله, نداشتن پرچم و یا سمبل مشخصی برای این حرکت که در مجامع بین المللی علیرغم قبول واقعیت این حرکت در راستای شناسایی آن همواره با مشکلاتی مواجه بوده است.

دومین مطلب درخصوص کاستی ها و نارساییهای این حرکت اینکه آنچنان که در شان این حرکت مقدس و مردمی است نتوانسته ایم در جذب بانوان موثر باشیم .چرا که بانوان علاوه بر اینکه مادران آینده جامعه مان می باشند در عین حال از تصمیم گیرندگان اصلی جامعه فردایمان خواهند بود.

سومین نقدی که می توان به حرکت عنوان نمود عدم اعتماد کافی متقابل در میان این اعضا و گروه های شناخته شده حرکت می باشد.که این مهم از دو عامل سرچشمه می گیرد .

a-بازی روانی و اطلاعاتی رژیم ایران b-تاثیر پذیرفتن برخی ازافراد از نابهنجاریهای موجود درجامعه که در خود محوری و عدم اعتماد متقابل نهفته است. لذا این امر موجب سو نظرهائ بی مورد و کدورتهای نابجا  را می گردد.اما آنچه که مشخص است ضمن رعایت مسائل امنیتی باید از هر گونه رفتاروتنگ نظری که باعث دوری مردم ودوستداران این حرکت ملی ومدنی شود شدیدا" اجتناب ورزیده و دوری نماییم.

آخرین انتقادی که به این حرکت بیان میگردد عدم بکارگیری صحیح و گسترده از مدیا( باتوجه به پتانسیل های بالقوه ) بویژه در سطح بین المللی می باشد.واقعیت این است که یکی از راه های تقلیل فشارهای رژیم ایران بر حرکت, هر چه بیشتر شناخته شدن آن در عرصه بین المللی می باشد و دیگر آنکه حرکت ملی آذربایجان جنوبی در جهت هرچه شناخته شدن میبایست از اهرم مدیا به نحو احسن استفاده نماید.

بدیهی است مطالب ذکر شده, بیانگر نظرات شخصی نویسنده بوده و نویسنده سعی بر انعکاس واقعیتهای موجود وبیطرفانه در حرکت ملی و مردمی  آذربایجان جنوبی  را دارد.